Neoplastična oboljenja su dosta česta u pasa i mačaka, posebno tumori mlečne žlezde, kože, limfosarkomi.
U vezi eventualnih promena na telu životinje u smislu pojava, oteklina, zadebljanja, poremecaja hoda treba konsultovati veterinara.
U svim slučajevima sumnje na tumor neophodno je izvršiti:
– inspekciju, palpaciju promena
– rentgen dijagnostika zahvaćene regije
– ultrazvuk (abdomen, srce, oči, štitna žlezda)
– pregled krvi
– obavezni morfološki pregled (citologija, histologija)
Pregledi nam omogućavaju da damo prognozu ishoda bolesti životinje, što je najvažnije za vlasnika.
Terapija u kliničkoj onkologiji zavisi od vrste, lokalizacije i podrazumeva hiruške zahvate, upotrebu citostatika, antibiotika, homepatskih lekova, zračenje ili kombinaciju pojedinih terapijskih metoda.
Onkologija pasa i mačaka predstavlja visoko razvijenu i tehnološki naprednu granu veterinarske medicine. Pored operativnog zahavata danas u onkologiji malih životinja ravnopravno se koristi terapijska metoda zračenja različitim izvorima jonizujućeg zračenja, hemoterapija i hormonalna terapija koje doprinose dužem trajanju remisije oboljenja, a ponekad dovodi i do potpunog izlečenja.
Ubrzan rad na razvijanju imunoterapije tumora, rekombinantne tehnologije stalno povećavaju prag mogućnosti preživljavanja pacijenta. Neverovatne mogućnosti u terapiji tumora pružaju prodori u kloniranju kulture pojedinih tkiva i organa.
Veterinarska onkologija u svetu je daleko ispred humane u smislu njenog razvoja dok svakako u materijalno tehničkim resursima zaostaje posebno u ekonomski slabim društvima.
Hiruško lečenje tumora i dalje predstavlja osnovni vid lečenja i mora se zasnivati na osnovnim principima onkološke hirurgije, a to su:
1. Lokacija tumora,stepen graduacije tumora (radikalni, palijativni, simptomatski).
2. Definisanje tumora: morfološki, benigni, maligni
3. Procena metastatskog rasta maligniteta, biopsija target organa za pojedine dijagnostikovane tumorske promene.
4. Benigni tumori mogu biti veoma agresivni za okolno tkivo, te zahtevaju po pravilu ekstirpaciju u liniji razdvajanja po proceni i šire. Recidivi su veoma opasni, svako naredno dovodi do povećanja ćelijske atipije, a time i do mogućeg prelaska malignitet (hemangiopericitom, fibroma, ameloblastoma).
5. Posebna pažnja kod moguće pojave poremećaja cirkulacije i otoka u zahvaćenoj regiji kao prateće, veoma otežavajuće okolnosti hiruške intervencije.
6. Pravilno korišćenje fascijalnih barijera u obimu izvođenja resekcije maligniteta.
7. Ekstirpacija pripadajućih limfnih čvorova zahvaćene regije.
8. Ablacija radikalne hiruške metode, sprečavanje širenja tumorske mase tokom operacije.
9. Kod radikalnog hiruškog zahvata je specifičnost, prvo ligiranje vena koje izlaze iz tu mase, a potom arterija koje snabdeva tumor krvlju.
10. Rekonstruktivnu fazu zahvata raditi posle uklanjanja tumorske mase i zamene novim hiruškim setom i rukavicama.
11. Postepena,višefazna rekonstrukcija mogućih defekata
12. Strpljenje.